Nasjonal nyheter (XVIII)

Witamy w kolejnym wydaniu Nasjonal nyheter. Tym razem mamy dla was niespodziankę – dzisiejsze wydanie jest w dwóch wersjach językowych – polskiej i nordyjskiej. Nie jest to reguła, choć mamy nadzieję, że w przyszłości jeszcze zdarzy nam się przygotowywać dwujęzyczne wersje.

Storting uregulował status sądów krajowych

17. sierpnia nordyjski parlament przyjął ustawę Sądy krajowe, która szczegółowo reguluje działalność ustanowionych poprzez Akt o Królestwie sądów. Zgodnie z tym prawem fundamentalnym do końca września Storting ma obowiązek przyjąć również ustawę o Sądzie Stortingu, nowości w nordyjskim sądownictwie, któremu przydzielone będą specjalne sprawy, wyłączone spod standardowego trybu rozpatrywania (np. przestępstwa delegatów prowincjonalnych).

Nordland z własnymi symbolami?

Proponowany wzór nordlandzkiej flagi

Pojawiła się możliwość, że niedługo jedna z nordyjskich prowincji, Nordland, zyska własne symbole. Król Einar Bjørn zaproponował wzór flagi oraz przedstawił koncepcję herbu. Do symboli ma również należeć dewiza, choć zbyt wiele propozycji na razie się nie pojawiło. Warto wspomnieć, że proponowana flaga kandydowała kiedyś do roli flagi Królestwa Nordii, jednak przegrała z projektem, który obecnie dumnie powiewa nad nordyjską ziemią.

Nordyjski jubileusz

Dokładnie 14. września Królestwo Nordii będzie sobie liczyło 1000 dni istnienia. Nie ustalono jeszcze programu obchodów, chociaż wśród propozycji jest zwyczajowy bankiet w Pałacu Królewskim oraz parada wojskowa. 1000 dni na Pollinie to z pewnością powód do świętowania, szczególnie w tak trudnych czasach.

Reprezentacja olimpijska w komplecie

Ustalono skład nordyjskiej reprezentacji olimpijskiej. Do Cardiff jadą Einar Bjørn Olavsen, Kjell Freyrsonn, Johannes Konigsegg oraz Juliette Tedder. Wśród tej grupy znajduje się dwóch medalistów ostatnich zimowych igrzysk i twórcy sukcesu Nordii na tej imprezie. Jeśli pora roku i nowe konkurencje nie przeszkodzą, liczymy, że nasi sportowcy wrócą do domu z workiem pełnym medali.

Nordyjczycy zadowoleni z przemian

W zakończonej ankiecie mieszkańcy wypowiadali się na temat przemian ustrojowych. 60% zdecydowanie opowiada się za tradycyjną monarchią, z czego 20% za absolutyzmem. 10% jest zadowolonych z ustroju gwarantowanego przez Akt o Królestwie, a 30% uważa, że to krok w dobrym kierunku. Natomiast 20% chce bardziej radykalnych zmian. Nikt nie uważa, że reformy nic nie zmienią, a 20% nie ma zdania na ten temat.

Gospodarka ożywa?

Ostatnio obserwujemy wzmożone zainteresowanie działalnością gospodarczą, związane zapewne działalnością Nordyjskiej Kompanii Wschodniokontynentalnej. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom obywateli ponownie wypłacane będą pensje pracownikom państwowym, możliwa jest również dalsza praca nad uzupełnieniem luk nordyjskiego systemu gospodarczego, jeśli obywatele będą chcieli zakładać własne przedsiębiorstwa. Choć system gospodarczy nie jest zautomatyzowany, to jest wystarczająco prosty, by można było się nim posługiwać bez problemów.

Nasjonal nyheter i nordmål

Storting hav normat landslavhuser status

I 17 august et nordensk parlament hav vedtat laven Landslavhuser som i detaler normar ei funksjonung av landslavhuser opprettad i Riksakten. Enigt med dette fundamentala laven til septembersend Storting muss oppretta en Storingslavhusets lav også, det ar en nyhet i et nordensk rettføsen og vill undersøka spesjal rettssaker ekskludad fra normal prosedur (eksampel:Stortingsrepresentanters krimer).

Nordland med symbolene dets?

Det ar en mælighet at et nordensk land, Nordland, skall hæve dets symboler snårt. Kung Einar Bjørn forslad et flags og emblemseksampel. Et motto skall vær et symbol også, men det ar fåv konsepter nå. Et flagskonsept kunn vær et riksflag, men aktuæl riksflaget, som nå flagar stolt over nordensk land, hav beseiret det.

Et nordensk jubileum

Akkurat i 14 september Kungriket Norde skall hæve 1000 dager. Det ar ingen festsprogram nå, men det ar en banket i den Kungliga Palassen og en militærparad konsepter. 1000 dager på Pollin ar en god mælighet før en fest, spesjalt i en hård tid.

En olimpiskrepresentasjon sammlad

Et nordensk olympiskrepresentasjons tim ar sammlad. Til Cardiff skall ga Einar Bjørn Olavsen, Kjell Freyrsonn, Johannes Konigsegg og Juliette Tedder. I dette grupen ar to medalister av et vinterolympiskspæll og opprettere av den nordenska sigren. Hvis seson og ny spæller skull ikke stoppa, vi tror at vår sportsmanner og ei sportskvin skall returna med mange medaler.

Nordmanner ar glad av reformer

I et endad fragformuler innbygere ansvortad før et frag om statsregims reformer. 60% ar før et tradisjonal monarki, i det numer 20% ar før et autokratisk monarki. 10% ar før Riksaktens regim og 30% tenkar at det ar en god veg. Men 20% vill mer radikal reformer. Det ar ingen personer som tenkar at reformer skall anda ingenting og 20% hav ingen opinion.

Økonomien aktivar?

Vi observar en interes i en økonomisk aktivitæt, trolig medførad av det Nordenska Østkontinentala Kompaniets aktivitæt. Metar en statsbyggeres vill, statsarbeidere skall vø lannunga deres, det ar mælig et arbeid før bettung av et nordensk økonomisksystem, hvis statsbyggere vill oppretta ny firmaer. Skynt økonomisksystem ar ikke automatisk det ar nok simpel før et brøk med ingen problemer.

Read Full Post »

Publicistik (IV)

Sądownictwo korespondencyjne

Decyduję się na napisanie tego artykułu nie tyle z chęci zemsty (która z pewnością byłaby uzasadniona), ale poinformowania opinii publicznej o tym, jak wygląda sprawiedliwość w Skarlandzie, mając nadzieję, że mieszkańcy mikroświata będą mogli dzięki temu sami ocenić, czy to Skarland faktycznie jest tym poszkodowanym, biednym państwem, na które nieudolnie próbuje się kreować.

Otóż, być może drodzy Czytelnicy zapoznali się z treścią jednego z artykułów w skarlandzkiej prasie brukowej, jeśli nie odsyłam do tegoż tekstu (spod której zresztą w ramach powszechnej w Skarlandzie wolności słowa, przysługującej wszystkim przedstawicielom dynastii de Catalan, usunięto komentarze mój i JKMości Meisande z Samundy) – http://elreino.wordpress.com/2012/05/26/benzyna-zapalki-ambasada-polondzka/.

W tymże artykule autor, Norbert de Catalan, raczył nazwać mnie „kretynem.” W pewnych kręgach uznawane jest to za obraźliwe (w jakich kręgach obraca się autor wspomnianego artykułu trudno mi stwierdzić), dlatego też, mając dość ciągłej kampanii medialnej przeciw Nordii postanowiłem udać się do skarlandzkiego sądu w celu dochodzenia sprawiedliwości. Ku mojemu zdziwieniu drzwi sądu były dla mnie zamknięte. Polecono mi złożyć wniosek do prokuratury, również zamkniętej, co uczyniłem za pośrednictwem pani Marii Velazques.

Wtedy „do akcji” wkroczył pan de Catalan, który pod wnioskiem przedstawił się jako Prokurator Generalny i Sędzia jednocześnie (sic!), stwierdzając, że nie on będzie sądził w ewentualnym procesie (choć nie przeszkodziło mu to w prowadzeniu śledztwa). Jednocześnie raczył odpowiedzieć na moje zarzuty swoimi własnymi (mimo, że sam później stwierdził, iż nie podlegam skarlandzkiemu prawu).

Kolejny wypowiedział się eks-król Francji Octavien de Catalan, który, z sobie tylko wiadomych przyczyn zaczął tłumaczyć prokuraturze dlaczego wniosek należy odrzucić. Na pytanie, dlaczego wypowiada się osoba niezwiązana ze sprawą odpowiedział Norbert de Catalan słowami, że w tej sprawie więc każdy może się wypowiedzieć(sic! x2).

Później prokurator oświadczył, że wniosek odrzuca z powodów formalnych, ponieważ kodeks karny na który się powoływałem już nie obowiązuje, teraz Skarland ma nowy kodeks. To dziwne, bo innego kodeksu nie zauważyłem (znając Skarland zapewne nie ma na nim podpisu królewskiego, żeby w razie konieczności można było powiedzieć, że kodeks jednak nie obowiązuje), w dodatku ten, na który się powołałem, znajdował się w oficjalnym dzienniku praw i nie posiadał żadnej adnotacji o tym, by był uchylony choćby w części.

Na protest p. Marii Velazques prokurator wydał nowe postanowienie, w którym po raz drugi odrzucił wniosek, tym razem decydując się na ukazanie iż zarzuty są bezzasadne. I tak:

1) zarzut o działanie przeciw pokojowi uznał za bezzasadny, ponieważ agresywna działalność bojówkarska, jak i kampania antynordyjska w mediach, to tylko wyrażanie swoich poglądów – w sumie, zarzut był nieco naciągany, więc tu mogę przyznać rację

2) zarzut o usiłowanie popełnienia przestępstw przeciw mieniu i dokumentom wartościowym oddalono ze względu na to, iż do przestępstwa nie doszło – słowo usiłowanie to widać dla prokuratury czysta abstrakcja

3) zarzut zniesławienia oddalono również, ponieważ nie podlegam prawu skarlandzkiemu – mimo, że potencjalne przestępstwo popełnił pan Norbert de Catalan, nie ja.

Wobec takiej komedii zdecydowałem się zaniechać dalszych działań na drodze prawnej, mam natomiast nadzieję, że po części dzięki temu artykułowi sprawiedliwości stanie się zadość, ponieważ opinia publiczna zobaczy jak Skarland prowadzi procesy przeciw wrogom narodu, jako że jest to najwyraźniej jedyny sposób dochodzenia sprawiedliwości jaki mogę wykorzystać. Pozostaje mi tylko życzyć, by nikt z szanownych Czytelników nigdy nie musiał stawać przed skarlandzim sądem.

Read Full Post »

Nasjonalnyheter (XIV)

Koniec rządów autokratycznych

Od dwóch dni monarchia absolutna w Nordii oficjalnie weszła w swój ostatni okres, po którym wejdzie w życie prawo ograniczające nieskrępowane rządy króla, wzmacniając pozycję pozostałych stanów. 25 maja, po niemal dwumiesięcznych pracach nad projektem, w Dzienniku Praw został ogłoszony Akt o Królestwie [nord. Riksakten], który w pewnym sensie może być uznawany za nową nordyjską konstytucję, choć z pewnością nie w nowożytnym pojęciu tego słowa. Akt wyznacza podstawę funkcjonowanie władzy publicznej w Nordii oraz ustala porządek prawny. Został włączony do nowo powstałej kategorii aktów prawnych, Praw Fundamentalnych Królestwa Nordii. Zgodnie z definicją zawartą w przepisach Riksakten, prawami fundamentalnymi są ustawy uchwalane większością 2/3 głosów Stortingu, uzyskujące sankcję królewską przed wejściem w życie i będące podstawą całego prawa Królestwa Nordii.

Po niemal roku (od 14 lipca 2011 – przyp. red.), 1 lipca nowe prawo zacznie obowiązywać. Zgodnie z ustaleniami, w tym samym czasie rozpocznie również urzędowanie Storting I Kadencji*, do którego wybory zostaną przeprowadzone w czerwcu. Przyjęte rozwiązanie powinno pozwolić na sprawne funkcjonowanie tej instytucji. Jak już kiedyś wspomnieliśmy, nadchodzące zmiany charakteryzujemy jako monarchię stanową, co zdaje się potwierdzać już sama organizacja Stortingu. Stałym, niewybieralnym, członkiem parlamentu jest monarcha, do którego dołączają wybieralni delegaci prowincjonalni. Delegaci, zgodnie z nazwą wybierani są jako reprezentanci swoich prowincji na 3-miesięczną kadencję. Ich liczba najprawdopodobniej zależna będzie od liczby obywateli zamieszkujących daną prowincję.** Kolejnym, charakterystycznym dla nowego ustroju, elementem jest zróżnicowanie siły głosu ze względu na przynależność stanową. Arystokracja i część inteligencji będzie mogła oddać głos warty 1,5 głosu stanu trzeciego, natomiast szlachta i druga część inteligencji (poniżej tytułu doktora net.) uprawniona będzie do głosu o sile 1,25 głosu stanu trzeciego.

Przy zachowaniu wyraźnie dominującej pozycji zmienia się pozycja monarchy. Król przekazuje większość kompetencji ustawodawczych parlamentowi, za wyjątkiem tych, które zostaną mu przyznane przez prawa fundamentalne lub ustawy. Pozostaje na czele rządu – Rady Królestwa, choć jej członkowie mogą być odwołani przez Storting większością 2/3 głosów (król nie ma możliwości zawetowania takiej uchwały). Uprawnienia Rady zależą wyłącznie od króla, który sprawuje pełnię władzy wykonawczej, mogąc jedynie przekazać część swoich kompetencji członkom Rady (teoretycznie jest więc możliwa sytuacja, że będzie istnieć Rada jednoosobowa, składająca się jedynie z jej przewodniczącego – monarchy). Król zachowuje również rolę najwyższego sędziego, jednocześnie zyskując nowe, interesujące prawo do ewokowania dowolnej sprawy bezpośrednio przed swój sąd, co ze względu na specyfikę nordyjskiego sądownictwa (o tym w dalszej części) może się okazać wyjściem z niejednej patowej sytuacji.

Kontynuując podjęty temat, wielkie i, naszym zdaniem, niezwykle ciekawe zmiany szykują się w królewskim sądownictwie. Przede wszystkim przywrócono znany z początków nordyjskiej państwowości Sąd Krajowy [nord. Landslavhus] jednocześnie zachowując Sąd Królewski [nord. det Kungliga Lavhuset], tym samym wprowadzając dwuinstancyjność sądów. Dzięki temu powstanie możliwość apelacji od wyroków sądów pierwszej instancji.

W założeniu, jeszcze nie zrealizowanym, choć omawianym w trakcie prac nad Riksakten, ustalono zasadę, że sędziowie krajowi mają być powoływani z ludu, każdorazowo do wniesionej sprawy. Ma to zapobiec znanej z naszej przeszłości sytuacji, gdy obsadzenie etatów sądowych nie jest możliwe z braku chętnych. Przy wyjątkowo niskim poziomie przestępczości w Nordii (przed niedawną sprawą Fadersa ad Vankaviga ostatnia sprawa o przestępstwo zakończyła się w kwietniu 2010 roku) system ten pozwoli na zachowanie dwuinstancyjnego sądownictwa bez większych problemów przy mianowaniu sędziów (wiążące się ze stałymi etatami sędziowskimi ograniczenia skutecznie zniechęcają potencjalnych chętnych, szczególnie przy braku zadań). Gdyby jednak takie problemy zaistniały, z pomocą przychodzi wspomniane już prawo wywołania dowolnej sprawy przed Sąd Królewski, a więc bezpośrednio sąd monarszy. Co prawda nie ma wtedy drugiej instancji (można jedynie prosić króla o skorzystanie z prawa łaski), jednak to rozwiązanie wydaje się być odpowiednim dla Nordii.

Inną, wartą uwagi, nowością jest nadanie uprawnień sądowniczych Stortingowi.  Głównie podlegać pod ten sąd mają delegaci prowincjonalni w związku z pełnioną przez nich służbą, ustawa może jednak dać parlamentowi prawo sądzenia innych funkcjonariuszy państwa. Oczywiście, zgodnie z zasadą nemo iudex in causa sua sądzony delegat jest uznawany za wyłączonego ze składu Stortingu podczas posiedzeń związanych ze sprawą.

Więcej znaczących nowości raczej nie ma, pozostałe przepisy zdają się raczej potwierdzać obecny stan rzeczy. Pozostaje nam jedynie czekać na wejście w życie nowego prawa oraz liczyć na emocjonującą kampanię wyborczą, której początek już wkrótce. O jej przebiegu z pewnością będziemy informować w Nyheter.

_______________

* w okresie monarchii konstytucyjnej nigdy nie udało się przeprowadzić wyborów parlamentarnych, z racji zbyt małej liczby obywateli w stosunku do wymogów konstytucji; przepisu ustalającego liczbę deputowanych nie udało się zmienić

** ordynacja wyborcza jest obecnie w fazie opracowywania, jednak takie rozwiązanie jest już niemal pewne

Nordyjczycy za silną monarchią!

W zakończonym ostatnio, niezwykle długim sondażu (prowadzonym niemal od początku absolutyzmu), pytano mieszkańców Nordii o zdanie na temat wprowadzonych zmian.

29% opowiedziało się za monarchią absolutną, nieco mniej bo 24% opowiedziało się za niewielką liberalizacją ustroju (można więc sądzić, że Riksakten spełnia ich oczekiwania). 3% badanych stwierdziło, że w zasadzie nic się nie zmieniło. Nikt nie stwierdził, że obecny system działa gorzej niż poprzedni, natomiast 18% zdecydowanie poparło powrót do demokratycznej formy sprawowania władzy. 26% nie zajęło żadnego konkretnego stanowiska, stwierdzając, że nie mają zdania.

W sumie 53% badanych uznało za lepsze typowo monarchiczne formy rządów. Zatem zwolenników tychże rozwiązań jest w Nordii niemal 3 razy więcej niż demokratów, co jasno wskazuje, że dotychczasowe rządy królewskie cieszą się sporym zaufaniem społeczeństwa.

Read Full Post »