Nasjonal nyheter (XVII)

1. rocznica przywrócenia rządów monarchicznych

14. lipca Królestwo Nordii po raz pierwszy w swej historii obchodziło Dzień Monarchii, ustanowione kilka dni wcześniej przez Storting święto narodowe. Tego dnia przypada rocznica zniesienia konstytucji styczniowej i zastąpienia jej systemem rządów absolutnych, który przetrwał niemal rok, bo zakończył się 1. lipca, dokładnie 14. dni przed upływem pełnego roku.

Święto przeszło bez większych uroczystości, Jego Królewska Mość ograniczył się do wręczenia wyróżnień obywatelom. Do stanu szlacheckiego nobilitowany został herr Johannes Konigsegg, tytuł arystokratyczny visgrav otrzymał Kjell Freyrsonn. Ponadto obaj panowie zostali awansowani ze stopnia obersta bezpośrednio do stopnia generalløytnanta. Król wygłosił również przemówienie okolicznościowe, którego treść przytaczamy:

Nordyjczycy!

Dziś, zgodnie z nową ustawą, po raz pierwszy obchodzimy Dzień Monarchii, jedno z dwóch aktualnie obowiązujących świąt państwowych. Być może niektórzy nie pamiętają lub nie znają genezy tego święta, więc pozwolę sobie przypomnieć. Dokładnie rok temu Nordia znalazła się w trudnym położeniu, poważny kryzys demograficzny w połączeniu z demokratycznym systemem rządów praktycznie sparaliżował państwo, kraj w zasadzie stanął w miejscu. 14. lipca weszła w życie uchwalona dzień wcześniej ustawa, przyjęta, zgodnie z przepisami ówczesnej konstytucji, za zgodą króla, bez głosowania, która likwidowała system monarchii parlamentarnej, który czasem, o wiele bardziej trafnie, zwany jest koronowaną demokracją. Nordia rozpoczęła kolejny okres swojego istnienia jako monarchia absolutna, państwo autokratyczne, gdzie pełnia władzy należała do króla. System ten trwał przez niemal rok, dokładnie 14 dni temu przeobrażając się w monarchę stanową, dążącą do zoptymalizowanej współpracy monarchy i ludu. Choć 14. lipca w realnym świecie obchodzony jest jako rocznica krwawej rewolucji, u nas stanowi symbol ładu stojącego w pełnej opozycji do niej.

Wierzę, że ten ład, kształtowany przez bieg czasu i nordyjskie tradycje będzie siła napędową naszej wielkiej Ojczyzny i tak jak pomógł nam przejść przez czas próby, tak teraz powiedzie nas ku świetlanej przyszłości.

Lang liv Norde!

Read Full Post »

Publicistik (V)

Idea nordyjskiego parlamentaryzmu

My, Einar Bjørn, (…) chcąc (…) umożliwić Nordyjczykom wspieranie swego Monarchy w dalszych rządach (…) nadajemy niniejsze prawo, jako podstawę wszelkich rządów w Królestwie Nordii.

Akt o Królestwie

Storting, nordyjski parlament, to instytucja tak stara jak Nordia. Swą działalność rozpoczął 4. stycznia 2010 roku, czyli zaledwie dwa tygodnie po powstaniu państwa. W swej historii dał się poznać zarówno jako miejsce zażartych debat i sporów politycznych, jak też wspólnego działania dla dobra kraju. Przeżywał swoje wzloty i upadki, by ostatecznie, po roku ustrojowego niebytu, narodzić się na nowo, również w nowej formie. Choć dla wielu być może nie jest to ten sam parlament, co ten dawny Storting doby monarchii konstytucyjnej, to przy głębszym wejrzeniu łatwo można dostrzec elementy charakterystyczne dla nordyjskiej tradycji parlamentarnej.

W swoim pierwotnym założeniu Storting miał być organem ustawodawczym, który sprawuje swoją władzę w sposób kadencyjny. Praktyka zweryfikowała jednak teorię – postawione przez nordyjską konstytucję wymagania [1] okazały się zbyt trudne do spełnienia i wybory parlamentarne nie odbyły się przez cały ten okres, aż do 14. lipca, kiedy to Nordia demokratyczna ostatecznie zakończyła swój żywot. Z powodu tych wymagań trwał tymczasowy parlament, w którego skład wchodzili wszyscy obywatele, włączając w to monarchę. Ostatecznie forma czasowa stała się formą permanentną, usankcjonowaną prawnie, a nikt już nie pamiętał o tym, że miały być wybory.

Z tego okresu do dzisiaj przetrwały dwie tradycyjne cechy nordyjskiego parlamentu, które choć w zmienionym kształcie zachowały się, by przetrwać okres władzy autokratycznej i odrodzić w nowej Nordii. Wydaje się wręcz, że stały się one czymś w rodzaju kręgosłupa Stortingu, choć może niekoniecznie o tym myślano podczas tworzenia Aktu o Królestwie.

Pierwszym z tych elementów jest bezpośredni udział króla w obradach i prawodawstwie parlamentu. Król obradował razem z całym Stortingiem, głosował nad ustawami, a także przewodził posiedzeniom. Znalazło to swoje odzwierciedlenie w prawach fundamentalnych, w których król jest stałym członkiem Stortingu z prawem głosu. Co więcej, posiada również niespotykane wcześniej prawo do oddania drugiego głosu w celu rozstrzygnięcia głosowania, jeśli kończy się ono remisem. Nordyjskie prawo daje również monarsze kompetencje do przewodniczenia obradom, choć możliwa jest zmiana tego stanu rzeczy w regulaminie Stortingu.

Nordyjski parlament charakteryzował się również swoją ludowością. W jego skład wchodzili wszyscy obywatele (chyba, że sąd im taką możliwość odebrał). Obecnie członkowie (poza monarchą) pochodzą z wyborów i pełnią rolę przedstawicieli, jednak pierwotna idea wcale nie została zatracona. Istotne było to, że udział w ustawodawstwie był dobrowolny, obywatel niezainteresowany nie musiał brać udziału w pracach Stortingu. Z czasem oczywiście skutkowało to wykreśleniem z listy uprawnionych, choć zawsze można było ubiegać się o przywrócenie. Dziś sprawa wygląda podobnie. Prawo wyboru delegata przez prowincję określone jest w Akcie o Królestwie jako przywilej.[2] Łącząc to z cytowaną na wstępie preambułą Aktu oznacza to, że obywatele Nordyjscy mogą wybrać przedstawicieli, by ci wspierali króla w jego rządach. Idealnie ilustruje to przykład ostatnich wyborów, których wynik mógł budzić zdziwienie, szczególnie wśród obcokrajowców, jednak jest on odzwierciedleniem właśnie tej zasady. Otóż I kadencja Stortingu trwać będzie w składzie 2-osobowym, to jest: król i delegat Nordlandu. Svædland nie zgłosił żadnej kandydatury, toteż nie wybrał żadnego delegata. Stan ten utrzyma się do końca kadencji, ponieważ nie ma obowiązku wyłonienia przedstawiciela, zależy to tylko i wyłącznie od chęci mieszkańców danego regionu.

To, co opisałem wyżej sprawia, że dzięki takiej formie działania nordyjski ustrój ma wielkie szanse na przetrwanie wszelkich zawirowań. Choćby kraj się całkiem wyludnił lub też zupełnie zabrakło zainteresowania polityką (o co w Nordii znowu nigdy nie było specjalnie trudno, od niepamiętnych czasów polityka nie była tu głównym celem życia) władza może trwać niewrażliwa na kryzysy. Nawet zupełny brak delegatów nie przeszkodzi w sprawowaniu rządów, bo rządzić może również król samodzielnie. Udzielenie wsparcia monarsze jest zależne tylko i wyłącznie od woli Nordyjczyków.

____________

[1] Chodzi tu o wymóg 5-osobowego składu, którego nigdy nie udało się złagodzić.

[2] Akt o Królestwie, art. 38. ust. 1.

Read Full Post »

Nasjonalnyheter (XIV)

Koniec rządów autokratycznych

Od dwóch dni monarchia absolutna w Nordii oficjalnie weszła w swój ostatni okres, po którym wejdzie w życie prawo ograniczające nieskrępowane rządy króla, wzmacniając pozycję pozostałych stanów. 25 maja, po niemal dwumiesięcznych pracach nad projektem, w Dzienniku Praw został ogłoszony Akt o Królestwie [nord. Riksakten], który w pewnym sensie może być uznawany za nową nordyjską konstytucję, choć z pewnością nie w nowożytnym pojęciu tego słowa. Akt wyznacza podstawę funkcjonowanie władzy publicznej w Nordii oraz ustala porządek prawny. Został włączony do nowo powstałej kategorii aktów prawnych, Praw Fundamentalnych Królestwa Nordii. Zgodnie z definicją zawartą w przepisach Riksakten, prawami fundamentalnymi są ustawy uchwalane większością 2/3 głosów Stortingu, uzyskujące sankcję królewską przed wejściem w życie i będące podstawą całego prawa Królestwa Nordii.

Po niemal roku (od 14 lipca 2011 – przyp. red.), 1 lipca nowe prawo zacznie obowiązywać. Zgodnie z ustaleniami, w tym samym czasie rozpocznie również urzędowanie Storting I Kadencji*, do którego wybory zostaną przeprowadzone w czerwcu. Przyjęte rozwiązanie powinno pozwolić na sprawne funkcjonowanie tej instytucji. Jak już kiedyś wspomnieliśmy, nadchodzące zmiany charakteryzujemy jako monarchię stanową, co zdaje się potwierdzać już sama organizacja Stortingu. Stałym, niewybieralnym, członkiem parlamentu jest monarcha, do którego dołączają wybieralni delegaci prowincjonalni. Delegaci, zgodnie z nazwą wybierani są jako reprezentanci swoich prowincji na 3-miesięczną kadencję. Ich liczba najprawdopodobniej zależna będzie od liczby obywateli zamieszkujących daną prowincję.** Kolejnym, charakterystycznym dla nowego ustroju, elementem jest zróżnicowanie siły głosu ze względu na przynależność stanową. Arystokracja i część inteligencji będzie mogła oddać głos warty 1,5 głosu stanu trzeciego, natomiast szlachta i druga część inteligencji (poniżej tytułu doktora net.) uprawniona będzie do głosu o sile 1,25 głosu stanu trzeciego.

Przy zachowaniu wyraźnie dominującej pozycji zmienia się pozycja monarchy. Król przekazuje większość kompetencji ustawodawczych parlamentowi, za wyjątkiem tych, które zostaną mu przyznane przez prawa fundamentalne lub ustawy. Pozostaje na czele rządu – Rady Królestwa, choć jej członkowie mogą być odwołani przez Storting większością 2/3 głosów (król nie ma możliwości zawetowania takiej uchwały). Uprawnienia Rady zależą wyłącznie od króla, który sprawuje pełnię władzy wykonawczej, mogąc jedynie przekazać część swoich kompetencji członkom Rady (teoretycznie jest więc możliwa sytuacja, że będzie istnieć Rada jednoosobowa, składająca się jedynie z jej przewodniczącego – monarchy). Król zachowuje również rolę najwyższego sędziego, jednocześnie zyskując nowe, interesujące prawo do ewokowania dowolnej sprawy bezpośrednio przed swój sąd, co ze względu na specyfikę nordyjskiego sądownictwa (o tym w dalszej części) może się okazać wyjściem z niejednej patowej sytuacji.

Kontynuując podjęty temat, wielkie i, naszym zdaniem, niezwykle ciekawe zmiany szykują się w królewskim sądownictwie. Przede wszystkim przywrócono znany z początków nordyjskiej państwowości Sąd Krajowy [nord. Landslavhus] jednocześnie zachowując Sąd Królewski [nord. det Kungliga Lavhuset], tym samym wprowadzając dwuinstancyjność sądów. Dzięki temu powstanie możliwość apelacji od wyroków sądów pierwszej instancji.

W założeniu, jeszcze nie zrealizowanym, choć omawianym w trakcie prac nad Riksakten, ustalono zasadę, że sędziowie krajowi mają być powoływani z ludu, każdorazowo do wniesionej sprawy. Ma to zapobiec znanej z naszej przeszłości sytuacji, gdy obsadzenie etatów sądowych nie jest możliwe z braku chętnych. Przy wyjątkowo niskim poziomie przestępczości w Nordii (przed niedawną sprawą Fadersa ad Vankaviga ostatnia sprawa o przestępstwo zakończyła się w kwietniu 2010 roku) system ten pozwoli na zachowanie dwuinstancyjnego sądownictwa bez większych problemów przy mianowaniu sędziów (wiążące się ze stałymi etatami sędziowskimi ograniczenia skutecznie zniechęcają potencjalnych chętnych, szczególnie przy braku zadań). Gdyby jednak takie problemy zaistniały, z pomocą przychodzi wspomniane już prawo wywołania dowolnej sprawy przed Sąd Królewski, a więc bezpośrednio sąd monarszy. Co prawda nie ma wtedy drugiej instancji (można jedynie prosić króla o skorzystanie z prawa łaski), jednak to rozwiązanie wydaje się być odpowiednim dla Nordii.

Inną, wartą uwagi, nowością jest nadanie uprawnień sądowniczych Stortingowi.  Głównie podlegać pod ten sąd mają delegaci prowincjonalni w związku z pełnioną przez nich służbą, ustawa może jednak dać parlamentowi prawo sądzenia innych funkcjonariuszy państwa. Oczywiście, zgodnie z zasadą nemo iudex in causa sua sądzony delegat jest uznawany za wyłączonego ze składu Stortingu podczas posiedzeń związanych ze sprawą.

Więcej znaczących nowości raczej nie ma, pozostałe przepisy zdają się raczej potwierdzać obecny stan rzeczy. Pozostaje nam jedynie czekać na wejście w życie nowego prawa oraz liczyć na emocjonującą kampanię wyborczą, której początek już wkrótce. O jej przebiegu z pewnością będziemy informować w Nyheter.

_______________

* w okresie monarchii konstytucyjnej nigdy nie udało się przeprowadzić wyborów parlamentarnych, z racji zbyt małej liczby obywateli w stosunku do wymogów konstytucji; przepisu ustalającego liczbę deputowanych nie udało się zmienić

** ordynacja wyborcza jest obecnie w fazie opracowywania, jednak takie rozwiązanie jest już niemal pewne

Nordyjczycy za silną monarchią!

W zakończonym ostatnio, niezwykle długim sondażu (prowadzonym niemal od początku absolutyzmu), pytano mieszkańców Nordii o zdanie na temat wprowadzonych zmian.

29% opowiedziało się za monarchią absolutną, nieco mniej bo 24% opowiedziało się za niewielką liberalizacją ustroju (można więc sądzić, że Riksakten spełnia ich oczekiwania). 3% badanych stwierdziło, że w zasadzie nic się nie zmieniło. Nikt nie stwierdził, że obecny system działa gorzej niż poprzedni, natomiast 18% zdecydowanie poparło powrót do demokratycznej formy sprawowania władzy. 26% nie zajęło żadnego konkretnego stanowiska, stwierdzając, że nie mają zdania.

W sumie 53% badanych uznało za lepsze typowo monarchiczne formy rządów. Zatem zwolenników tychże rozwiązań jest w Nordii niemal 3 razy więcej niż demokratów, co jasno wskazuje, że dotychczasowe rządy królewskie cieszą się sporym zaufaniem społeczeństwa.

Read Full Post »

Nasjonalnyheter (XI)

Nordyjska La Belle Époque?

Wszystko wskazuje na to, że dawno już „ogłoszony” koniec kryzysu demograficznego (a co za tym idzie, również spadku aktywności) rzeczywiście staje się prawdą. O ile do tej pory ustalił się stały poziom aktywności obywatelskiej w kraju, to od paru dni życie społeczne królestwa zdaje się nabierać tempa. Nie tylko nowe inicjatywy, ale również nowe twarze, które pojawiły się w naszej ojczyźnie, pełne zapału do pracy, nadają ton rozwojowi państwa.

Pojawiło się prawdopodobieństwo, że po raz pierwszy od powstania Królestwa Nordii mieszkańcy będą w stanie zainaugurować rozgrywki, oczekiwanej od lat, w stu procentach nordyjskiej ligi piłkarskiej. Jeśli potwierdzi się informacja, że władze Nordyjskiej Federacji Piłkarskiej zgromadziły 6 wymaganych zainteresowanych, to już wkrótce będzie mógł wystartować pierwszy sezon rozgrywek Nordyjskiej Ligi Piłkarskiej (nord. den Nordenska Fotballligaen).

Kolejnym, również sportowym wydarzeniem, jest projekt zaproponowany przez Václava Peštoviča, mający na celu stworzenie zakładów bukmacherskich, gdzie mieszkańcy królestwa będą mogli rywalizować w rankingu, aby przekonać się, kto najlepiej zna się na sporcie. Najprawdopodobniej można będzie obstawiać wyniki meczów piłki nożnej oraz wyścigów F1. Fanów wirtualnego sportu musimy niestety zmartwić – chwilowo organizatorzy nie planują typowania wyników rywalizacji wirtualnych, choć wszystko może się jeszcze zmienić Zainteresowanych zapraszamy do Karczmy „Pod Yggdrasilem.”

Zmiany szykują się również na polu kultury i nauki. Zaniedbana dotychczas strona Akademii Nordyjskiej (nord. den Nordenska Akademien) ma wkrótce zniknąć, a w jej miejsce pojawi się nowa. Prócz informacji o pracy Akademii na stronie ma również zostać otwarta Biblioteka Akademii (nord. Akademiens Bibliotek), w której znajdować się będą dzieła wydane w Nordii, jak również pozycje, które uda się pozyskać z innych państw. W ciągu ostatnich kilku dni zapowiedziano wydanie co najmniej trzech publikacji, które miałyby znaleźć się w zbiorach Biblioteki. Warto dodać, że jedna z nich, licząca ponad 60 stron (!), Fauna Królestwa Nordii (nord. Fauna av Kungriket Norde) autorstwa Kjella Freyrsonna znajduje się obecnie w druku. Jest to część większego projektu badawczego realizowanego w Akademii, mającego na celu opisanie nordyjskiej przyrody. Z kolei Olaf Ingvarson Äktenskap zapowiedział wydanie pracy opisującej dialekt svædlandzki (nord. svædlandsk dialekt) języka nordyjskiego (nord. nordmål). Pozostaje niecierpliwie oczekiwać otwarcia Biblioteki i premier wspomnianych książek. O nowościach wydawniczych będziemy informować.

Jednak najważniejszym z wydarzeń ostatnich dni jest zamieszczenie przez króla w Stortingu projektu Aktu o Królestwie (nord. Riksakten) – propozycji aktu prawnego mającego ugruntować ustrój państwa nordyjskiego. Zgodnie ze słowami króla Akt przekształca Nordię z monarchii absolutnej w unowocześnioną monarchię stanową, tym samym jest to zapowiedź, powtórzona w samej treści Aktu, restauracji Stortingu, a także, mamy nadzieję, pierwszych parlamentarnych wyborów w Królestwie Nordii (przed wprowadzeniem systemu autokratycznego, ze względu na wysokie wymagania postawione w konstytucji, nie udało się przeprowadzić wyborów).

Jak widać wiosna niesie ze sobą wiele zmian, również w Nordii. Miejmy nadzieję, że wszystkie będą zmianami na lepsze.

Read Full Post »

Nasjonal nyheter (IV)

Nordia powraca do stanu sprzed kryzysu. Widoczne są już oznaki sprawnie działającej państwowości – od dzisiaj zaczęła funkcjonować Rada Królestwa, czyli nowy rząd nordyjski.

Rada Królestwa (nord. Riksradet) to nazwa jaką nosi podlegający królowi organ władzy wykonawczej. W jego skład wchodzi król, stojący na jego czele, oraz dwóch ministrów. W nowo wydanych dekretach ustanowiono stanowiska ministerialne – Lorda Gubernatora (Herr Guvernor) oraz Lord Skarbnik (Herr Kasserer).

Zadaniem Lorda Gubernatora będzie kontrola nordyjskiej administracji terytorialnej, dbanie o aktywność obywateli, a także promocja państwa. Do jego zadań będzie też należeć pilnowanie zgodności z prawem podejmowanych przez władze działań – funkcja ta zespolona jest bowiem z posadą Prokuratora Generalnego.

Lord Skarbnik zajmie się gospodarką i finansami państwa, jak również obsługą Królewskiego Banku Nordii. W tej chwili może to być jedno z najbardziej wymagających stanowisk z powodu planowanego wznowienia prac nad gospodarką nordyjska, które to plany zarzucone zostały w trakcie kryzysu.

Pieczę nad królewską administracją objął herr Kjell Freyrsonn – Jarl Nordlandu i ambasador w Austro-Węgrzech. Z kolei dalszy rozwój gospodarczych planów zapewnić ma osobiste objęcie resortu finansów przez JKMość Einara Bjørna.

Zdaje się, że wszystko jest na dobrej drodze do odbudowania świetności Królestwa. Czas pokaże czy obecnie stabilizująca się sytuacja to trwały efekt reform, czy tylko przejściowy ich skutek

Read Full Post »

Świąteczne porządki

Nadchodzą święta. Nie tyle realne Boże Narodzenie, które z racji braku chrześcijańskiej religii w Nordii nie są wirtualnie praktykowane, co dwa święta narodowe. Pierwsze z nich, czyli rocznica niepodległości będzie świętowana już za tydzień, 19 grudnia. Z tej okazji trwają w Nordii gorączkowe porządki i zmiany (na lepsze oczywiście). Zapraszam do lektury pierwszego świątecznego wydania Nyheter fra Norde.

Okres dwóch świąt narodowych (niepodległości i konstytucji) przewidziany jest jako okres aktywności sportowej Nordyjczyków (i nie tylko). Pomiędzy 19 grudnia a 8 stycznia odbędzie się okolicznościowy turniej skoków narciarskich, a także planowane jest rozpoczęcie ligi szachowej. Więcej informacji o tych przedsięwzięciach podamy wkrótce.

*

Na 19 grudnia (niedziela) zaplanowane zostały oficjalne obchody Święta Niepodległości. W programie jest m. in. wystąpienie JKMości Einara Bjørna i defilada oddziałów Gwardii Królewskiej. Oficjalne uroczystości odbędą się na nordyjskim czacie. O tym również szerzej napiszemy wkrótce.

*

Zmiany nie ominęły również rządu. Na opuszczone stanowisko Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji powołana została nowa mieszkanka Królestwa, pani Elizabeth Oxenstierna.

Read Full Post »

Reakcja władz nordyjskich w sprawie Al Rajnu

29 sierpnia do wiadomości publicznej podana została informacja o ataku hakerskim na stronę Federacji Al Rajn. Wiele państw Pollinu wystosowało oficjalne noty potępiające atak, niektóre zaoferowały pomoc. Do tych państw zalicza się także Nordia, której rząd wczoraj wraz z Koroną Królestwa Elderlandu wystosował wspólne oświadczenie w sprawie Federacji. Poniżej zamieszczamy jego treść:

W związku z atakiem hackerskim na stronę Federacji Al Rajn Korona Królestwa Elderlandu wraz z Rządem Królestwa Nordii pragną wyrazić swą solidarność z władzami i obywatelami Federacji Al Rajn oraz zadeklarować chęć wszelkiej pomocy w tych trudnych chwilach. Równocześnie chcemy wyrazić ubolewanie, że tak haniebne praktyki mają miejsce w mikroświecie. Zwracamy się z apelem o zaniechanie wszelkich tego typu procederów i prosimy o dalsze wsparcie dla Federacji Al Rajn.
(-) Hadrian August,
Król Elderlandu.
(-) Sven Haugland,
Premier Królestwa Nordii.

Również Kancelaria Królewska Nordii postanowiła nie być w tej sprawie bierna, za pośrednictwem Nyheter fra Norde publikując poniższe oświadczenie:

Kancelaria Królewska wyraża ubolewanie z powodu straty jaka dotknęła Federację Al Rajn. Uważamy, że ten godny potępienia akt terroryzmu jest atakiem nie tylko na Federację, ale na cały polski mikroświat i dlatego reakcja w przypadku wykrycia sprawcy powinna być stanowcza ze strony każdego kraju Pollinu. Jako król Nordii, w  przypadku wykrycia sprawcy jest gotów skorzystać z przysługujących mi praw i zakazać wjazdu na teren Królestwa. W przypadku, gdyby okazało się, że stoi za tym konkretne państwo, będę apelował o izolacje tego państwa na arenie międzynarodowej przez wszystkie polskie mikronacje. Życzę powodzenia w odbudowie waszego kraju, oby Al Rajn nie utracił nic ze swej dawnej świetności.

(-) Einar I Bjørn

król Nordii

Read Full Post »

Dzień Królewski w Nordii

Wczoraj w Nordii po raz pierwszy obchodzone było święto narodowe – Dzień Królewski. Z tej okazji Jego Królewska Mość Einar I Bjørn wygłosił mowę tronową, w której pokrótce przypomniał o naszej historii i dotychczasowych sukcesach, a także zapowiedział swoje plany zmian na przyszłość, mówiąc m. in. o konieczności przygotowania strategii promocji kraju, kładąc nacisk na konieczność przyciągania nowych obywateli.

Einar I Bjørn wygłaszający mowę tronową

Na koniec wyróżnił osoby, które miały swój wkład w budowę i rozwój Nordii. Tytuły szlacheckie otrzymali Sven Haugland (ridder), odznaczony również Orderem Gwiazdy Północy, i Mauritius Boromir Gawith (herr), który został też awansowany do rangi generalmajora w Królewskich Siłach Zbrojnych.

Ponadto Jego Królewska Mość nadał tytuły obywateli honorowych Królestwa Nordii Jego Cesarskiej i Królewskiej Mości Franciszkowi Józefowi II (Austro-Węgry) oraz Jego Królewskiej Mość Paulosowi Petrosigosowi (Surmenia).

Następne święto narodowe będziemy obchodzili 19 grudnia z okazji pierwszej rocznicy niepodległości Nordii.

Read Full Post »

Podsumowanie tygodnia, 04.07.10r.

Wakacje dają się we znaki również w Nordii. Jak informowaliśmy wcześniej, nagły spadek aktywności w żaden sposób nie zagraża funkcjonowaniu państwa, aktywność utrzymuje się obecnie na stałym poziomie. Jednak w celu uniknięcia kłopotów w ustawodawstwie i zwiększeniu skuteczności działania władz Jego Królewska Mość Einar Bjørn wprowadził we wtorek stan wyjątkowy na okres 30 dni, dekret zaczął obowiązywać 1 lipca, zatem obecna sytuacja utrzyma się do 30 dnia bieżącego miesiąca.

*

Członkowie Kompanii Wschodniokontynentalnej dokonali wyboru. Pierwszym Jarlem Kapitanem został Argyle Perkele.

Read Full Post »