Nasjonal nyheter (XVIII)

Witamy w kolejnym wydaniu Nasjonal nyheter. Tym razem mamy dla was niespodziankę – dzisiejsze wydanie jest w dwóch wersjach językowych – polskiej i nordyjskiej. Nie jest to reguła, choć mamy nadzieję, że w przyszłości jeszcze zdarzy nam się przygotowywać dwujęzyczne wersje.

Storting uregulował status sądów krajowych

17. sierpnia nordyjski parlament przyjął ustawę Sądy krajowe, która szczegółowo reguluje działalność ustanowionych poprzez Akt o Królestwie sądów. Zgodnie z tym prawem fundamentalnym do końca września Storting ma obowiązek przyjąć również ustawę o Sądzie Stortingu, nowości w nordyjskim sądownictwie, któremu przydzielone będą specjalne sprawy, wyłączone spod standardowego trybu rozpatrywania (np. przestępstwa delegatów prowincjonalnych).

Nordland z własnymi symbolami?

Proponowany wzór nordlandzkiej flagi

Pojawiła się możliwość, że niedługo jedna z nordyjskich prowincji, Nordland, zyska własne symbole. Król Einar Bjørn zaproponował wzór flagi oraz przedstawił koncepcję herbu. Do symboli ma również należeć dewiza, choć zbyt wiele propozycji na razie się nie pojawiło. Warto wspomnieć, że proponowana flaga kandydowała kiedyś do roli flagi Królestwa Nordii, jednak przegrała z projektem, który obecnie dumnie powiewa nad nordyjską ziemią.

Nordyjski jubileusz

Dokładnie 14. września Królestwo Nordii będzie sobie liczyło 1000 dni istnienia. Nie ustalono jeszcze programu obchodów, chociaż wśród propozycji jest zwyczajowy bankiet w Pałacu Królewskim oraz parada wojskowa. 1000 dni na Pollinie to z pewnością powód do świętowania, szczególnie w tak trudnych czasach.

Reprezentacja olimpijska w komplecie

Ustalono skład nordyjskiej reprezentacji olimpijskiej. Do Cardiff jadą Einar Bjørn Olavsen, Kjell Freyrsonn, Johannes Konigsegg oraz Juliette Tedder. Wśród tej grupy znajduje się dwóch medalistów ostatnich zimowych igrzysk i twórcy sukcesu Nordii na tej imprezie. Jeśli pora roku i nowe konkurencje nie przeszkodzą, liczymy, że nasi sportowcy wrócą do domu z workiem pełnym medali.

Nordyjczycy zadowoleni z przemian

W zakończonej ankiecie mieszkańcy wypowiadali się na temat przemian ustrojowych. 60% zdecydowanie opowiada się za tradycyjną monarchią, z czego 20% za absolutyzmem. 10% jest zadowolonych z ustroju gwarantowanego przez Akt o Królestwie, a 30% uważa, że to krok w dobrym kierunku. Natomiast 20% chce bardziej radykalnych zmian. Nikt nie uważa, że reformy nic nie zmienią, a 20% nie ma zdania na ten temat.

Gospodarka ożywa?

Ostatnio obserwujemy wzmożone zainteresowanie działalnością gospodarczą, związane zapewne działalnością Nordyjskiej Kompanii Wschodniokontynentalnej. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom obywateli ponownie wypłacane będą pensje pracownikom państwowym, możliwa jest również dalsza praca nad uzupełnieniem luk nordyjskiego systemu gospodarczego, jeśli obywatele będą chcieli zakładać własne przedsiębiorstwa. Choć system gospodarczy nie jest zautomatyzowany, to jest wystarczająco prosty, by można było się nim posługiwać bez problemów.

Nasjonal nyheter i nordmål

Storting hav normat landslavhuser status

I 17 august et nordensk parlament hav vedtat laven Landslavhuser som i detaler normar ei funksjonung av landslavhuser opprettad i Riksakten. Enigt med dette fundamentala laven til septembersend Storting muss oppretta en Storingslavhusets lav også, det ar en nyhet i et nordensk rettføsen og vill undersøka spesjal rettssaker ekskludad fra normal prosedur (eksampel:Stortingsrepresentanters krimer).

Nordland med symbolene dets?

Det ar en mælighet at et nordensk land, Nordland, skall hæve dets symboler snårt. Kung Einar Bjørn forslad et flags og emblemseksampel. Et motto skall vær et symbol også, men det ar fåv konsepter nå. Et flagskonsept kunn vær et riksflag, men aktuæl riksflaget, som nå flagar stolt over nordensk land, hav beseiret det.

Et nordensk jubileum

Akkurat i 14 september Kungriket Norde skall hæve 1000 dager. Det ar ingen festsprogram nå, men det ar en banket i den Kungliga Palassen og en militærparad konsepter. 1000 dager på Pollin ar en god mælighet før en fest, spesjalt i en hård tid.

En olimpiskrepresentasjon sammlad

Et nordensk olympiskrepresentasjons tim ar sammlad. Til Cardiff skall ga Einar Bjørn Olavsen, Kjell Freyrsonn, Johannes Konigsegg og Juliette Tedder. I dette grupen ar to medalister av et vinterolympiskspæll og opprettere av den nordenska sigren. Hvis seson og ny spæller skull ikke stoppa, vi tror at vår sportsmanner og ei sportskvin skall returna med mange medaler.

Nordmanner ar glad av reformer

I et endad fragformuler innbygere ansvortad før et frag om statsregims reformer. 60% ar før et tradisjonal monarki, i det numer 20% ar før et autokratisk monarki. 10% ar før Riksaktens regim og 30% tenkar at det ar en god veg. Men 20% vill mer radikal reformer. Det ar ingen personer som tenkar at reformer skall anda ingenting og 20% hav ingen opinion.

Økonomien aktivar?

Vi observar en interes i en økonomisk aktivitæt, trolig medførad av det Nordenska Østkontinentala Kompaniets aktivitæt. Metar en statsbyggeres vill, statsarbeidere skall vø lannunga deres, det ar mælig et arbeid før bettung av et nordensk økonomisksystem, hvis statsbyggere vill oppretta ny firmaer. Skynt økonomisksystem ar ikke automatisk det ar nok simpel før et brøk med ingen problemer.

Read Full Post »

Nasjonal nyheter (XVI)

Storting rozpoczął obrady

Wczoraj król zainaugurował obrady Stortingu. Tym samym rozpoczęła się I kadencja nordyjskiego parlamentu. Jego Królewska Mość wyraził nadzieję, że Storting w swym nowym wcieleniu będzie funkcjonował lepiej niż poprzednio. Z pewnością możemy na to liczyć, bo logika podpowiada, że prawa fundamentalne skutecznie zabezpieczają kraj przed politycznymi kryzysami, również przed kryzysem parlamentarnym. Pozostaje więc patrzeć jak najnowszy dorobek nordyjskiej myśli prawniczej sprawdza się w praktyce.

Podczas inauguracyjnego posiedzenia organu nordyjskiej władzy prawodawczej król odebrał też przysięgę od nordlandzkiego delegata, friherra Kjella Freyrsonna. Natomiast dzisiaj został wniesiony pierwszy projekt ustawy, w tej chwili najważniejszej dla dalszego funkcjonowania tej instytucji. Mowa tu o projekcie regulaminu Stortingu, który reguluje tryb pracy parlamentu, a także prawa i obowiązki jego członków. Pozwoli on na prowadzenie obrad w sposób niebudzący zastrzeżeń, gdyż cały porządek obrad będzie musiał być zgody z przepisami tej ustawy.

Nowa Nordia

Można śmiało powiedzieć, że od wczoraj żyjemy w nowym kraju. Prócz rozpoczęcia obrad parlamentu, wczoraj miało miejsce również inne ważne wydarzenie, której jednak przemknęło po cichu, przez nikogo nie zauważone. Dokładnie o północy zaczął obowiązywać w państwie Akt o Królestwie, podstawa ustrojowa nordyjskiego państwa. Tym samym formalnie i ostatecznie zakończył się, niezwykle ważny dla kraju, roczny okres monarchii absolutnej, przekształcając się w monarchię stanową, będącą już trzecim (po demokracji i autokracji) etapem rozwoju ustrojowego państwa. Wszystko wskazuje na to, że może to być niezwykle trwała przemiana, biorąc pod uwagę stabilność nowego prawa jak i spore poparcie dla wprowadzonych rozwiązań oraz sytuację, które niejako wymusza utrzymywanie systemu wystarczająco autorytarnego, by kraj nie padł ofiarą kolejnego kryzysu demokracji.

Korzystając z ostatniej chwili samowładczych rządów król wydał dekret unieważniający kilka ustaw (m. in. ustawę o Szkole Wojskowej, świętach państwowych oraz stary regulamin Stortingu), które pozostawały niezrealizowane bądź nie były stosowane, jak też tych, które mają wkrótce zostać zastąpione przez nowe, lepiej regulujące daną kwestię.

Nordia żegna Jarla

Przed paroma dniami kraj pożegnał Jarla Svædlandu, Olafa Ingvarsona Äktenskapa. Na pogrzebie obecni byli wysocy rangą przedstawiciele władz Królestwa Nordii, z monarchą na czele. W swą ostatnią podróż wyruszył w asyście żołnierzy 1. Nordlands Livgarde Regiment. W trakcie uroczystości pogrzebowych Jego Królewska Mość Einar I Bjørn odznaczył go pośmiertnie orderem Gwiazdy Północy V klasy. Podobnie jak wtedy, gdy zmarł Matti herr Vingerjasson można jedynie powiedzieć, że to wielka strata dla kraju, gdy umiera ktoś, kto dał swej ojczyźnie wiele czasu poświęconego na pracę dla niej.

Read Full Post »

Publicistik (V)

Idea nordyjskiego parlamentaryzmu

My, Einar Bjørn, (…) chcąc (…) umożliwić Nordyjczykom wspieranie swego Monarchy w dalszych rządach (…) nadajemy niniejsze prawo, jako podstawę wszelkich rządów w Królestwie Nordii.

Akt o Królestwie

Storting, nordyjski parlament, to instytucja tak stara jak Nordia. Swą działalność rozpoczął 4. stycznia 2010 roku, czyli zaledwie dwa tygodnie po powstaniu państwa. W swej historii dał się poznać zarówno jako miejsce zażartych debat i sporów politycznych, jak też wspólnego działania dla dobra kraju. Przeżywał swoje wzloty i upadki, by ostatecznie, po roku ustrojowego niebytu, narodzić się na nowo, również w nowej formie. Choć dla wielu być może nie jest to ten sam parlament, co ten dawny Storting doby monarchii konstytucyjnej, to przy głębszym wejrzeniu łatwo można dostrzec elementy charakterystyczne dla nordyjskiej tradycji parlamentarnej.

W swoim pierwotnym założeniu Storting miał być organem ustawodawczym, który sprawuje swoją władzę w sposób kadencyjny. Praktyka zweryfikowała jednak teorię – postawione przez nordyjską konstytucję wymagania [1] okazały się zbyt trudne do spełnienia i wybory parlamentarne nie odbyły się przez cały ten okres, aż do 14. lipca, kiedy to Nordia demokratyczna ostatecznie zakończyła swój żywot. Z powodu tych wymagań trwał tymczasowy parlament, w którego skład wchodzili wszyscy obywatele, włączając w to monarchę. Ostatecznie forma czasowa stała się formą permanentną, usankcjonowaną prawnie, a nikt już nie pamiętał o tym, że miały być wybory.

Z tego okresu do dzisiaj przetrwały dwie tradycyjne cechy nordyjskiego parlamentu, które choć w zmienionym kształcie zachowały się, by przetrwać okres władzy autokratycznej i odrodzić w nowej Nordii. Wydaje się wręcz, że stały się one czymś w rodzaju kręgosłupa Stortingu, choć może niekoniecznie o tym myślano podczas tworzenia Aktu o Królestwie.

Pierwszym z tych elementów jest bezpośredni udział króla w obradach i prawodawstwie parlamentu. Król obradował razem z całym Stortingiem, głosował nad ustawami, a także przewodził posiedzeniom. Znalazło to swoje odzwierciedlenie w prawach fundamentalnych, w których król jest stałym członkiem Stortingu z prawem głosu. Co więcej, posiada również niespotykane wcześniej prawo do oddania drugiego głosu w celu rozstrzygnięcia głosowania, jeśli kończy się ono remisem. Nordyjskie prawo daje również monarsze kompetencje do przewodniczenia obradom, choć możliwa jest zmiana tego stanu rzeczy w regulaminie Stortingu.

Nordyjski parlament charakteryzował się również swoją ludowością. W jego skład wchodzili wszyscy obywatele (chyba, że sąd im taką możliwość odebrał). Obecnie członkowie (poza monarchą) pochodzą z wyborów i pełnią rolę przedstawicieli, jednak pierwotna idea wcale nie została zatracona. Istotne było to, że udział w ustawodawstwie był dobrowolny, obywatel niezainteresowany nie musiał brać udziału w pracach Stortingu. Z czasem oczywiście skutkowało to wykreśleniem z listy uprawnionych, choć zawsze można było ubiegać się o przywrócenie. Dziś sprawa wygląda podobnie. Prawo wyboru delegata przez prowincję określone jest w Akcie o Królestwie jako przywilej.[2] Łącząc to z cytowaną na wstępie preambułą Aktu oznacza to, że obywatele Nordyjscy mogą wybrać przedstawicieli, by ci wspierali króla w jego rządach. Idealnie ilustruje to przykład ostatnich wyborów, których wynik mógł budzić zdziwienie, szczególnie wśród obcokrajowców, jednak jest on odzwierciedleniem właśnie tej zasady. Otóż I kadencja Stortingu trwać będzie w składzie 2-osobowym, to jest: król i delegat Nordlandu. Svædland nie zgłosił żadnej kandydatury, toteż nie wybrał żadnego delegata. Stan ten utrzyma się do końca kadencji, ponieważ nie ma obowiązku wyłonienia przedstawiciela, zależy to tylko i wyłącznie od chęci mieszkańców danego regionu.

To, co opisałem wyżej sprawia, że dzięki takiej formie działania nordyjski ustrój ma wielkie szanse na przetrwanie wszelkich zawirowań. Choćby kraj się całkiem wyludnił lub też zupełnie zabrakło zainteresowania polityką (o co w Nordii znowu nigdy nie było specjalnie trudno, od niepamiętnych czasów polityka nie była tu głównym celem życia) władza może trwać niewrażliwa na kryzysy. Nawet zupełny brak delegatów nie przeszkodzi w sprawowaniu rządów, bo rządzić może również król samodzielnie. Udzielenie wsparcia monarsze jest zależne tylko i wyłącznie od woli Nordyjczyków.

____________

[1] Chodzi tu o wymóg 5-osobowego składu, którego nigdy nie udało się złagodzić.

[2] Akt o Królestwie, art. 38. ust. 1.

Read Full Post »

Nasjonal nyheter (XV)

Po wyborach

Wybory parlamentarne w Nordii, choć oficjalnie jeszcze trwają praktycznie dobiegły końca. Praktycznie – bo jest już pewne, że druga tura się nie odbędzie, znamy także nieoficjalne wyniki. Zmagania kandydatów zakończyły się tak jak przebiegały – bez zbędnych fajerwerków i emocji, co po raz kolejny potwierdza, że polityka nie stanowi w Nordii obiektu szczególnego zainteresowania. Wszystko, co w kraju można uznać za ciekawe zwykle dzieje się poza murami gmachów instytucji rządowych, z Pałacem Królewskim na czele. Mimo wszystko warto jednak przeanalizować te historyczne, bo pierwsze w historii naszego kraju wybory do Stortingu.

Do walki stanęło dwóch kandydatów w jednej tylko prowincji, Nordlandzie. W Svædlandzie zainteresowanie polityką było niemal zerowe. Jedyne próby walki politycznej podjął tuż przed śmiercią Olaf Ingvarson Äktenskap, który próbował zarejestrować partię Ruch Odnowy Gospodarczej, jednak zrezygnował po tym, jak Sąd Królewski nakazał doprecyzowanie statutu partii. W wyniku tego stało się pewne, że w parlamencie znajdzie się tylko jeden deputowany, który wesprze króla w prawodawstwie.

Arena politycznych zmagań ograniczyła się więc do południowej części kraju, gdzie swoją kandydaturę zgłosił nordyjski arystokrata Kjell Freyrsonn z partii Nordenska Nasjonalitæten oraz znany działacz sportowy Johannes Konigsegg z Arbeidspartiet av Norde. Programy partii były znane wcześniej, toteż działacze obu stronnictw nie uznali za potrzebne przygotowanie osobnych programów wyborczych. Najbarwniejszym elementem całej kampanii wyborczej okazał się plakat NN, zachęcający do głosowania na partię Freyrsonna.

Nordenska Nasjonalitæten to partia, którą można by próbować klasyfikować jako konserwatywną, czy też narodowo-konserwatywną, jeśli uznać ukierunkowanie na aktywność obywatelską za przejaw nordyjskiej myśli narodowej. Opowiada się za elitaryzmem państwa dążąc do zwiększenia znaczenia szlachty oraz propagowaniem wspomnianej już aktywności Nordyjczyków na różnych polach życia społecznego. Zaryzykować można twierdzenie, że jest to ruch, który idealnie wpasowuje się w obecny kierunek rozwoju Nordii, biorąc pod uwagę, że część punktów programu partii w mniejszym lub większym stopniu jest realizowana poprzez wprowadzenie Aktu o Królestwie i jego następstwa.

Arbeidspartiet av Norde jest tworem dość oryginalnym. Kiedyś na podstawie programu próbowałem klasyfikować ją jako coś w rodzaju centro-prawicy, jednakże Robotnicza Partia Nordii, jak brzmi jej polska nazwa, wydaje się wymykać wszelkim schematom. Osobiście poszedłbym tu w kierunku wykucia nowego terminu dla ideologii reprezentowanej przez stronnictwo kierowane przez Konigsegga, nazywając to ludowym militaryzmem. AaN stanowi bowiem połączenie pro-ludowego  kierunku polityki[1] i dość wyraźnych tendencji militarystycznych.[2]

O przebiegu kampanii wyborczej nie można raczej napisać niczego więcej ponad to, co napisałem wyżej w artykule. Przechodząc zatem do wyników należy dodać, że nie są to wyniki oficjalne (zgodnie z terminarzem, oficjalne ogłoszenie nastąpi dopiero za kilka dni) choć z pewnością ostateczne. Do Stortingu wszedł delegat z ramienia Nordenska Nasjonalitæten, Kjell Freyrsonn, który otrzymał ok. 73% głosów, na drugim miejscu, tym samym przyjmując rolę opozycji pozaparlamentarnej, uplasował się Johannes Konigsegg otrzymując ok. 27% głosów.

Zatem, zgodnie z przedstawioną przeze mnie charakterystyką obu partii, można się spodziewać, że obecna kadencja będzie przebiegać pod znakiem spokojnego porządkowania nordyjskiego prawa, w zgodzie z przepisami Aktu o Królestwie, który wymaga przyjęcie wielu nowych ustaw, jak również, co nie jest wykluczone, poprawienia niektórych już obowiązujących. Zgodność wielu postulatów partii z aktualną polityką królewską powinna zapewnić odpowiednie warunki do przeprowadzenia niezbędnych zmian.

__________

[1] warto tu wspomnieć, że to właśnie szef tej partii, Johannes Konigsegg, podczas prac nad Aktem o Królestwie i ordynacją wyborczą sprzeciwiał się przyznaniu szlachcie i arystokracji większej siły głosu w porównaniu z obywatelami stanu trzeciego, co w dużym stopniu przyczyniło się do przyjęcia kompromisowego rozwiązania, zaproponowanego przez Olafa Ingvarsona Äktenskapa, które to rozwiązanie zmniejszało pierwotnie zakładaną siłę głosu nordyjskiej elity o połowę.

[2] połowę programu partii zajmuje kwestia armii, AaN opowiada się za radykalnym zwiększeniem liczebności Królewskich Sił Zbrojnych i ich znacznym dozbrojeniem.

Read Full Post »

Nasjonalnyheter (XIV)

Koniec rządów autokratycznych

Od dwóch dni monarchia absolutna w Nordii oficjalnie weszła w swój ostatni okres, po którym wejdzie w życie prawo ograniczające nieskrępowane rządy króla, wzmacniając pozycję pozostałych stanów. 25 maja, po niemal dwumiesięcznych pracach nad projektem, w Dzienniku Praw został ogłoszony Akt o Królestwie [nord. Riksakten], który w pewnym sensie może być uznawany za nową nordyjską konstytucję, choć z pewnością nie w nowożytnym pojęciu tego słowa. Akt wyznacza podstawę funkcjonowanie władzy publicznej w Nordii oraz ustala porządek prawny. Został włączony do nowo powstałej kategorii aktów prawnych, Praw Fundamentalnych Królestwa Nordii. Zgodnie z definicją zawartą w przepisach Riksakten, prawami fundamentalnymi są ustawy uchwalane większością 2/3 głosów Stortingu, uzyskujące sankcję królewską przed wejściem w życie i będące podstawą całego prawa Królestwa Nordii.

Po niemal roku (od 14 lipca 2011 – przyp. red.), 1 lipca nowe prawo zacznie obowiązywać. Zgodnie z ustaleniami, w tym samym czasie rozpocznie również urzędowanie Storting I Kadencji*, do którego wybory zostaną przeprowadzone w czerwcu. Przyjęte rozwiązanie powinno pozwolić na sprawne funkcjonowanie tej instytucji. Jak już kiedyś wspomnieliśmy, nadchodzące zmiany charakteryzujemy jako monarchię stanową, co zdaje się potwierdzać już sama organizacja Stortingu. Stałym, niewybieralnym, członkiem parlamentu jest monarcha, do którego dołączają wybieralni delegaci prowincjonalni. Delegaci, zgodnie z nazwą wybierani są jako reprezentanci swoich prowincji na 3-miesięczną kadencję. Ich liczba najprawdopodobniej zależna będzie od liczby obywateli zamieszkujących daną prowincję.** Kolejnym, charakterystycznym dla nowego ustroju, elementem jest zróżnicowanie siły głosu ze względu na przynależność stanową. Arystokracja i część inteligencji będzie mogła oddać głos warty 1,5 głosu stanu trzeciego, natomiast szlachta i druga część inteligencji (poniżej tytułu doktora net.) uprawniona będzie do głosu o sile 1,25 głosu stanu trzeciego.

Przy zachowaniu wyraźnie dominującej pozycji zmienia się pozycja monarchy. Król przekazuje większość kompetencji ustawodawczych parlamentowi, za wyjątkiem tych, które zostaną mu przyznane przez prawa fundamentalne lub ustawy. Pozostaje na czele rządu – Rady Królestwa, choć jej członkowie mogą być odwołani przez Storting większością 2/3 głosów (król nie ma możliwości zawetowania takiej uchwały). Uprawnienia Rady zależą wyłącznie od króla, który sprawuje pełnię władzy wykonawczej, mogąc jedynie przekazać część swoich kompetencji członkom Rady (teoretycznie jest więc możliwa sytuacja, że będzie istnieć Rada jednoosobowa, składająca się jedynie z jej przewodniczącego – monarchy). Król zachowuje również rolę najwyższego sędziego, jednocześnie zyskując nowe, interesujące prawo do ewokowania dowolnej sprawy bezpośrednio przed swój sąd, co ze względu na specyfikę nordyjskiego sądownictwa (o tym w dalszej części) może się okazać wyjściem z niejednej patowej sytuacji.

Kontynuując podjęty temat, wielkie i, naszym zdaniem, niezwykle ciekawe zmiany szykują się w królewskim sądownictwie. Przede wszystkim przywrócono znany z początków nordyjskiej państwowości Sąd Krajowy [nord. Landslavhus] jednocześnie zachowując Sąd Królewski [nord. det Kungliga Lavhuset], tym samym wprowadzając dwuinstancyjność sądów. Dzięki temu powstanie możliwość apelacji od wyroków sądów pierwszej instancji.

W założeniu, jeszcze nie zrealizowanym, choć omawianym w trakcie prac nad Riksakten, ustalono zasadę, że sędziowie krajowi mają być powoływani z ludu, każdorazowo do wniesionej sprawy. Ma to zapobiec znanej z naszej przeszłości sytuacji, gdy obsadzenie etatów sądowych nie jest możliwe z braku chętnych. Przy wyjątkowo niskim poziomie przestępczości w Nordii (przed niedawną sprawą Fadersa ad Vankaviga ostatnia sprawa o przestępstwo zakończyła się w kwietniu 2010 roku) system ten pozwoli na zachowanie dwuinstancyjnego sądownictwa bez większych problemów przy mianowaniu sędziów (wiążące się ze stałymi etatami sędziowskimi ograniczenia skutecznie zniechęcają potencjalnych chętnych, szczególnie przy braku zadań). Gdyby jednak takie problemy zaistniały, z pomocą przychodzi wspomniane już prawo wywołania dowolnej sprawy przed Sąd Królewski, a więc bezpośrednio sąd monarszy. Co prawda nie ma wtedy drugiej instancji (można jedynie prosić króla o skorzystanie z prawa łaski), jednak to rozwiązanie wydaje się być odpowiednim dla Nordii.

Inną, wartą uwagi, nowością jest nadanie uprawnień sądowniczych Stortingowi.  Głównie podlegać pod ten sąd mają delegaci prowincjonalni w związku z pełnioną przez nich służbą, ustawa może jednak dać parlamentowi prawo sądzenia innych funkcjonariuszy państwa. Oczywiście, zgodnie z zasadą nemo iudex in causa sua sądzony delegat jest uznawany za wyłączonego ze składu Stortingu podczas posiedzeń związanych ze sprawą.

Więcej znaczących nowości raczej nie ma, pozostałe przepisy zdają się raczej potwierdzać obecny stan rzeczy. Pozostaje nam jedynie czekać na wejście w życie nowego prawa oraz liczyć na emocjonującą kampanię wyborczą, której początek już wkrótce. O jej przebiegu z pewnością będziemy informować w Nyheter.

_______________

* w okresie monarchii konstytucyjnej nigdy nie udało się przeprowadzić wyborów parlamentarnych, z racji zbyt małej liczby obywateli w stosunku do wymogów konstytucji; przepisu ustalającego liczbę deputowanych nie udało się zmienić

** ordynacja wyborcza jest obecnie w fazie opracowywania, jednak takie rozwiązanie jest już niemal pewne

Nordyjczycy za silną monarchią!

W zakończonym ostatnio, niezwykle długim sondażu (prowadzonym niemal od początku absolutyzmu), pytano mieszkańców Nordii o zdanie na temat wprowadzonych zmian.

29% opowiedziało się za monarchią absolutną, nieco mniej bo 24% opowiedziało się za niewielką liberalizacją ustroju (można więc sądzić, że Riksakten spełnia ich oczekiwania). 3% badanych stwierdziło, że w zasadzie nic się nie zmieniło. Nikt nie stwierdził, że obecny system działa gorzej niż poprzedni, natomiast 18% zdecydowanie poparło powrót do demokratycznej formy sprawowania władzy. 26% nie zajęło żadnego konkretnego stanowiska, stwierdzając, że nie mają zdania.

W sumie 53% badanych uznało za lepsze typowo monarchiczne formy rządów. Zatem zwolenników tychże rozwiązań jest w Nordii niemal 3 razy więcej niż demokratów, co jasno wskazuje, że dotychczasowe rządy królewskie cieszą się sporym zaufaniem społeczeństwa.

Read Full Post »

Nasjonalnyheter (XIII)

Po dość długiej przerwie Nasjonalnyheter wraca z garścią informacji z kraju.

Wybory już niedługo?

Wszystko wskazuje na to, że już wkrótce Nordyjczycy będą mogli przygotowywać się do pierwszej w naszej historii kampanii wyborczej. Obrady nad Riksakten prowadzone w budynku Stortingu powoli dobiegają końca. Ostatnim punktem, który pozostaje jeszcze w trakcie omawiania jest problem sądownictwa konstytucyjnego, jednak również to zagadnienie zapewne wkrótce zostanie ustalone.

Jednocześnie w Pałacu Królewskim rozpoczęto obywatelskie konsultacje w sprawie ustalenia ordynacji wyborczej. W myśl hasła o budowie monarchii stanowej ordynacja wyborcza ma zapewnić zwiększenie znaczenia szlachty w stosunku do stanu trzeciego poprzez wzmocnienie siły głosu w wyborach. Propozycja królewska ustalenia siły głosu (stan trzeci-szlachta -arystokracja) jako 1-1,5-2 spotkała się z oporem pro-ludowego Johannesa Konigsegga z Robotniczej Partii Nordii oraz umiarkowanego w tej kwestii Olafa Ingvarsona Äktenskapa. Poparcie dla propozycji elitarystycznej wyraził friherr Kjell Freyrsonn z nowo powstałej partii Narodowość Nordyjska. Ostatecznie zdecydowano się na kompromisowe rozwiazanie Äktenskapa ustalające różnicę siły głosu na 1-1,25-1,5.

Armia już w domu

Żołnierze, którzy od przeszło pół roku pełnili służbę w Svartlandzie kilka dni temu powrócili do ojczyzny. Zostali przywitanie w porcie Fjordståd jak bohaterowie. Przypomnijmy, że wzięli oni udział w dwóch zwycięskich konfliktach w kolonii oraz kilkumiesięcznej misji stabilizacyjnej. Na ich miejsce został wysłany utworzony w tym celu 9. Hans Majestet Hertugens Infanteriregiment, który pozostanie tam na stałe. Nordyjska kolonia w końcu wraca do życia po krwawych rewolucjach jakie zgotowały tej ziemi bandyckie watahy bojowników o wolność. Dzięki heroicznej postawie nordyjskich żołnierzy mieszkańcy Svartlandu już więcej nie muszą bać się o swoje życie.

Nowa partia zarejestrowana

Po tym jak friherr Freyrsonn rozwiązał Demokratyczną Partię Nordii (pierwsza i najdłużej istniejąca w historii kraju partia – przyp. red.) zapowiedział powołanie nowej organizacji. Na realizację tej obietnicy nie trzeba było długo czekać. W Sądzie Królewskim zarejestrowana została nowa partia – Narodowość Nordyjska [den Nordenska Nasjonalitæten]. Pierwszym przewodniczącym został oczywiście Kjell Freyrsonn. Partia zdecydowanie popiera elitaryzm opowiadając się za zwiększeniem znaczenia szlachty, w tym nałożenia obowiązku służby wojskowej (tu trzeba zaznaczyć, że władze mają prawo do egzekwowania takiego obowiązku od obywateli, jednak nie zostało to nigdy wykorzystane, pozostawiając to jako ewentualność w wypadku krytycznej sytuacji). Stawia również na rozwój kultury i sportu, czemu nie można się dziwić, bo założyciel ma spore zasługi dla kraju w tym temacie.

Biorąc pod uwagę to, że partia jest w pewnym sensie sukcesorką DPN oraz osobę jej założyciela można śmiało twierdzić, że NN będzie faworytem w nadchodzących wyborach parlamentarnych.

Read Full Post »

Nasjonalnyheter (XI)

Nordyjska La Belle Époque?

Wszystko wskazuje na to, że dawno już „ogłoszony” koniec kryzysu demograficznego (a co za tym idzie, również spadku aktywności) rzeczywiście staje się prawdą. O ile do tej pory ustalił się stały poziom aktywności obywatelskiej w kraju, to od paru dni życie społeczne królestwa zdaje się nabierać tempa. Nie tylko nowe inicjatywy, ale również nowe twarze, które pojawiły się w naszej ojczyźnie, pełne zapału do pracy, nadają ton rozwojowi państwa.

Pojawiło się prawdopodobieństwo, że po raz pierwszy od powstania Królestwa Nordii mieszkańcy będą w stanie zainaugurować rozgrywki, oczekiwanej od lat, w stu procentach nordyjskiej ligi piłkarskiej. Jeśli potwierdzi się informacja, że władze Nordyjskiej Federacji Piłkarskiej zgromadziły 6 wymaganych zainteresowanych, to już wkrótce będzie mógł wystartować pierwszy sezon rozgrywek Nordyjskiej Ligi Piłkarskiej (nord. den Nordenska Fotballligaen).

Kolejnym, również sportowym wydarzeniem, jest projekt zaproponowany przez Václava Peštoviča, mający na celu stworzenie zakładów bukmacherskich, gdzie mieszkańcy królestwa będą mogli rywalizować w rankingu, aby przekonać się, kto najlepiej zna się na sporcie. Najprawdopodobniej można będzie obstawiać wyniki meczów piłki nożnej oraz wyścigów F1. Fanów wirtualnego sportu musimy niestety zmartwić – chwilowo organizatorzy nie planują typowania wyników rywalizacji wirtualnych, choć wszystko może się jeszcze zmienić Zainteresowanych zapraszamy do Karczmy „Pod Yggdrasilem.”

Zmiany szykują się również na polu kultury i nauki. Zaniedbana dotychczas strona Akademii Nordyjskiej (nord. den Nordenska Akademien) ma wkrótce zniknąć, a w jej miejsce pojawi się nowa. Prócz informacji o pracy Akademii na stronie ma również zostać otwarta Biblioteka Akademii (nord. Akademiens Bibliotek), w której znajdować się będą dzieła wydane w Nordii, jak również pozycje, które uda się pozyskać z innych państw. W ciągu ostatnich kilku dni zapowiedziano wydanie co najmniej trzech publikacji, które miałyby znaleźć się w zbiorach Biblioteki. Warto dodać, że jedna z nich, licząca ponad 60 stron (!), Fauna Królestwa Nordii (nord. Fauna av Kungriket Norde) autorstwa Kjella Freyrsonna znajduje się obecnie w druku. Jest to część większego projektu badawczego realizowanego w Akademii, mającego na celu opisanie nordyjskiej przyrody. Z kolei Olaf Ingvarson Äktenskap zapowiedział wydanie pracy opisującej dialekt svædlandzki (nord. svædlandsk dialekt) języka nordyjskiego (nord. nordmål). Pozostaje niecierpliwie oczekiwać otwarcia Biblioteki i premier wspomnianych książek. O nowościach wydawniczych będziemy informować.

Jednak najważniejszym z wydarzeń ostatnich dni jest zamieszczenie przez króla w Stortingu projektu Aktu o Królestwie (nord. Riksakten) – propozycji aktu prawnego mającego ugruntować ustrój państwa nordyjskiego. Zgodnie ze słowami króla Akt przekształca Nordię z monarchii absolutnej w unowocześnioną monarchię stanową, tym samym jest to zapowiedź, powtórzona w samej treści Aktu, restauracji Stortingu, a także, mamy nadzieję, pierwszych parlamentarnych wyborów w Królestwie Nordii (przed wprowadzeniem systemu autokratycznego, ze względu na wysokie wymagania postawione w konstytucji, nie udało się przeprowadzić wyborów).

Jak widać wiosna niesie ze sobą wiele zmian, również w Nordii. Miejmy nadzieję, że wszystkie będą zmianami na lepsze.

Read Full Post »

Nasjonal nyheter (II)

Po największej zapaści, jaką Nordia przeżywała od początku swojego istnienia pojawiła się nadzieja na lepsze czasy. Liberalizacja prawa imigracyjnego umożliwi przybycie nie tylko nowych twarzy, których ze świecą szukać można nie tylko w Nordii, ale w całym v-świecie, ale również doświadczonych mikronajonalistów, gotowych do wspólnej pracy na rzecz lepszej Nordii.

Powstrzymać kryzys

Mimo, że jeszcze kilka miesięcy temu władze były pewne, że choroba, na którą zapada coraz więcej państw mikroświata nie grozi Nordii, to czas szybko zweryfikował ten pogląd. Z dnia na dzień zaczęła zanikać (i tak nigdy niezbyt szczególna) aktywność kolejnych obywateli. Tylko mieszkańcy kraju na co dzień będący obywatelami innych państw podtrzymywali wraz z nordyjskim królem nikłą aktywność. Od dawna potrzebne było uzdrowienie całego systemu. Przeforsowane przez friherra Hauglanda restrykcyjne prawo w kwestii nadawania obywatelstw sprawiło, że Nordia stanęła w miejscu, a wzrost demograficzny stanął pod znakiem zapytania. Teraz jednak ma się to zmienić.

Nowa nadzieja

Przed kilkoma dniami Storting przegłosował poprawkę. Zezwala ona obywatelom nordyjskim na posiadanie innych obywatelstw za zgodą króla. Daje to nadzieje, na przypływ obywateli, tym bardziej, że pojawiły się wypowiedzi wskazujące, że są osoby gotowe włączyć się w budowę kraju.

Koniec dyplomatycznej stagnacji

Koniec ciszy nastąpił również na polu kontaktów zagranicznych. Dzisiaj doszło do wydarzenia, które śmiało może aspirować do kategorii historycznego. Po niemal 1,5 roku dyplomatycznej izolacji doszło do wznowienia kontaktów na linii Nordheim – Warszawa. Królestwo Nordii podpisało traktat uznaniowy wznawiając oficjalne kontakty między tymi państwami, zerwane od czasu pamiętnego skandalu dyplomatycznego.

Read Full Post »

Podsumowanie tygodnia, 19.09.10r.

Storting przyjął poprawkę do ustawy o symbolach narodowych zmieniając tym samym naszą flagę, godło i dewizę. Nordia pozostaje przy starych barwach, żegnamy się jednak z sokołem i (nie ma co ukrywać) mało reprezentatywnym herbem (i flagą).

Więcej o nowych symbolach narodowych w najbliższym wydaniu Nyheter fra Norde.

*

W głosowaniu przyjęta została również poprawka do ustawy o Dzienniku Praw regulująca numerację aktów prawnych oraz sposób wprowadzania zmian w publikowanych dokumentach.

*

Prawdopodobnie niedługo rozpocznie się druga wyprawa okrętu Fenrir, tym razem o nieco bardziej skonkretyzowanym zadaniu – zapoznaniu się z kulturą i obyczajami odwiedzanego państwa i dostarczenie do Nordii materiałów na ten temat. Nie jest znany jeszcze cel podróży.

*

Po zakończeniu rozgrywek w Lidze Królewskiej piłkarze KSK Siglivsborg rozpoczęli treningi przygotowujące do gry w kolejnym sezonie. Planowane są również mecze towarzyskie dla sprawdzenia formy zawodników. W nowym sezonie drużyna liczy szczególnie na dobrą grę bramkarza Melvina Mertona, który popisał się fantastyczną grą od pierwszego swojego meczu w drużynie z Siglivsborga oraz na dobry debiut w barwach klubu 36-letniego Uwe Erhardta, który nie zdążył zagrać w ostatnim meczu ubiegłego sezonu.

Read Full Post »

Podsumowanie tygodnia, 13.09.10r.

Debata nad zmianą symboli narodowych zbliża się do końca. Wszystko wskazuje na to, że w ciągu kilku najbliższych dni odbędzie się głosowanie w tej sprawie w Stortingu. Przypominamy, że zmianie mają ulec flaga, herb i dewiza. Dodatkowo planowane jest wprowadzenie proporca królewskiego oraz wprowadzenie dwóch wersji herbu: herbu wielkiego i małego.

*

Storting debatuje również nad zmianami w ustawie „Dziennik Praw”. Zakłada ona dokładne ustalenie sposobu oznaczania aktów prawnych i zmienia sposób nanoszenia poprawek do istniejących ustaw.

*

Zasada „gdzie dwóch się bije tam trzeci korzysta” po raz kolejny znalazła zastosowanie. OKS Hermes Surma po ostatniej kolejce fazy grupowej Ligi Królewskiej wyprzedził Polemistis Kaharonea i KSK Siglivsborg zajmując drugie miejsce w grupie D. Nordyjski zespół zremisował z Polemistisem 2:2 (warto dodać, że taki sam wynik z tym samym zespołem KSK uzyskał w pierwszej kolejce rozgrywek). Zaprzepaścił tym samym szansę na wyjście z grupy. Bez wątpienia dla kibiców z Siglivsborga bohaterem tego meczu był 25-letni pomocnik, Patrick Langøy, który strzelił obie bramki dla Nordyjczyków. KSK Siglivsborg za zajęcie trzeciego miejsca w fazie grupowe otrzymał nagrodę pieniężną 250 000 econ (100 000 koron).

Read Full Post »